Zwana inaczej alejka zakochanych . Jest to jedno z najpiękniejszych miejsc na tych terenach . Wszędzie widać księzycowe kwiaty ( opis kwiatów: Lśniące niebiesko fioletowe kwiaty )

Szedł sobie spokojnie ze spuszczonym łbem wśród pięknych kwiatów. Przed sobą dostrzegł białego wilka i srebrzystą wilczycę, którzy chwile potem rozpłynęli się jak mgła.
-Wspomnienia...

* szła spokojnie nie robiąc żadnego chałasu . przemieszczała się wolniutko . na samym końcu alejki była maleńka polanka . poszła w tamtą stronę . to było przy urwisku . upadła na brzuch w kwiaty a przednie łapy miała poza krawędzią . *
- Może odnajde kogoś ... podobnego mi .
* jej amulet zaiskrzył lekko . wtem jej oczy zaczęły lśnić i coś podniosło ją do góry . lewitowała blisko przy ziemi . zdziwiła się bardzo . wtem zobaczyłą przed sobą ... matkę . *
- Mama ?! * pisnęła niczym szczeniak
* wilczyca skinęła głową . uśmiechnęła się leciutko . Miała ciemną sierść a na środku czoła sierp księzyca . skrzydła wielkie a oczy fioletowe takie same jak miałam ja . wyciągnęłą do niej łape . ona także to zrobiła . nie poczułam jej dotyku . z moich oczu zaczęły lecieć łzy *
Night ( imię matki ) : Nie płacz ... będzie dobrze . uważaj komu ufasz ... strzeż tajemnic wilków nocy ...
* w tym samym momencie rozpłynęła się w powietrzu a ja zostałam odstawiona na ziemie . spojrzała i krzyknęła *
- Maamooo !!!
* w tym samym momencie zemdlałą *

Biegłam ścieżką z radosnym wyrazem twarzy. Nie miałam dziś powodów do smutku i byłam, jednym slowem, szczęśliwa. Zerwałam kwiatek o niebieskich płatkach zębami i pobiegłam dalej. Niespodziewanie ujrzałam coś dziwnego. Na skraju urwiska leżała wilczyca. Z mojego pyszczka wypadł kwiatek, usmiech zgasł. Szybko podbiegłam do wilczycy.
- Heej. Coś ci jest? - zapytałam cicho.

* otworzyła powoli oczy i odskoczyła  . zachwiała się na łapach ale ustała . *
- Nie * z jej oka poleciała łza * nic mi nie jest . po prostu zemdlałam ... ktoś ty ?

- Ja... Jestem Levanne, z watahy Nocy... - powiedziałam krótko, gapiąc się na wilczycę.

- Z watahy nocy? * zdziwiła się * Ja też . Jestem Luna . Alpha tej watahy * uśmiechnęła się że wreszcie nie jest sama *

- Och, cześć! - również sie usmiechnęłam. - Miło wreszcie kogos poznać... - powiedziałam i po chwili dodałam:
- Na pewno nic ci nie jest?

- To tylko wspomnienia * powiedziała * i marzenia znalezienia prawdziwej rodziny ... i miłości , przyjaciół * potrząsnęła głową *

- Wiesz - zaczęłam wolno. - Co do przyjaciół... - urwałam i potrząsnełam łbem. - Zresztą, nieważne...

- Dokończ co zaczęłaś * powiedziała a jej oczy zaiskrzył dziwnie *

- Och nie - odwróciłam głowę (łepek xD) w bok. Po chwili znów zerknęłam na Lunę. - To znaczy... ja... mogłybyśmy spróbować... skoro jestesmy w tej samej watasze... Po prostu być... przyjaciółkami... - znów zerknełam w bok.

- No fajnie by był * uśmiechnęła się lekko i spojrzała na biały kształt który szedł alejką . O nie ... *  - Chośmy stąd ...

Również sie usmiechnęłam, z ulgą wypisaną na twarzy.
- Ale co... - zaczęłam. - Czemu mamy stad isc?

* cały czas patrzyła w stronę białego kształtu *
- Nie powinnyśmy innym wilkom pokazywać tutaj naszej obecności * mruknęła * ten biały to wilk z watahy białych piasków . Chodźmy stąd .

- No okej... Tylko gdzie? - zapytałam, teraz uważnie przyglądając sie białemu kształtowi.

- Jak najdalej stąd . Chodź za mną .
* pobiegła * z.t

- Okkej - szepnełam i pobiegłam za Luną.

z.t.

Patrzył na wilczyce, które nawet nie spojrzały na niego, ba, nawet nie zauważyły.
Bladoniebieskie oczy zrobiły sie szkliste od łez. Widok czarnej wilczycy to dla niego wielki ból...

* szła alejką i ujrzała białego wilka . stanęła za nim niczym cień i chrząknęła *
- Po co tu przyszedłeś ? * spytała z zdziwieniem *

Wzdrygnął się. Obejrzał się za siebie, lecz nie odpowiedział.

- Po co tu przyszedłeś * spytała ponownie . jej oczy były lekko czerwone od łez . zauważyła że jego oczy były szkliste. czyżby płakał ? . *

Znajdowała się chyba w tej samej sytuacji co on.
-Po nic-zacisnął kły.

* podeszła bliżej tak że dzieliła ich maleńkka odległośc *
- Nie wierze ci . Po co przyszedłeś * nie dawała za wygraną . *

-Tak...-potrząsnął łbem.-Tak po prostu.

* odsunęła sie od niego lekko . nie wiedziała co robić . czy odejść czy zostać . na jej pysku widać było smutek . *

-Widać, że też ogarnęły cię wspomnienia. Tak myślę.

* spojrzała na niego smutno a z jej oka poleciała łza i upadła na ziemię *
- To jest alejka dla zakochanych nie dla smutnych . Nie powinnam tutaj być ...

-Ja też.

Spojrzała w stronę z kąd przyszła . Westchnęła i powoli ruszyła . Bardzo powoli .

Chciał szepnąć "nie odchodź".
Położył się w kępie niebieskich kwiatków.

Miała nadzieje że coś powie . Kiedy on jednak milczał ruszyła smutna a z jej oka kapnęłą kolejna łza . Oddalała się powoli .

//No idź, nie denerwuj mnie!!!//
-Zaczekaj!-pomyślał na głos.

Zatrzymała się i obejrzała . Myślała że się przesłyszała .
- Mówiłeś coś?

Wstał.
-Powiedziałem, żebyś nie odchodziła.

Stała do niego bokiem .
- A czemu niby mam nie odchodzić ? - wymamrotała

-Nieważne... I tak jestem na twoim terenie...

Westchnęła . Odwróciła się i odeszła jeszcze bardziej przygnębiona .
z.t

z.t